Vikipedi, özgür ansiklopedi
 | ||||||||||
Meyan (Glycyrrhiza glabra), yaklaşık 120-150 cm'e kadar boylanabilen, Baklagiller ailesinden çok yıllık bir çalımsı bitkidir. Anavatanı Rusya ve Çin'dir.
Küçük, mavimsi, mor çiçekleri 0,8–1,2 cm boyundadır. 7–15 santimetre boyunda yaprakları ve toprağın altında boyu 1 metreye ulaşan bir kök yapısı vardır. Akdeniz ülkelerinde, güneydoğu Avrupa'da ve Asya'nın bazı kesimlerinde yetişir.
Konu başlıkları[gizle] |
Meyan Kökü [değiştir]
Bitkinin kökü "meyan kökü" olarak bilinir ve tıpta kullanımı yaygındır. Kök, lezzetlidir, ekstrakte edilmek suretiylekola yapımında kullanılır.
Kullanımı [değiştir]
.jpg)
Meyan bitkisinin kökleri ve yeraltındaki gövdesi (rizom) baharatolarak kullanılır. Tatlı, sert ve tuzlu bir tada ve hoş bir kokuya sahiptir. Köklerin suyla kaynatılıp, suyun buharlaştırılmasıyla elde edilen balına çubuk şekliverilir. Bu bal, tatlı, pasta, şekerleme ve çikolata yapımında kullanılır. "Meyankökü"nü Kuzey Avrupalılar tatlılarda, Çinlilerse daha çok yemeklerde çeşni olarak kullanırlar. Ayrıca kolalı içeceklere de tat vermek için katılır.
Güney illeri ve çevresinde Meyan Kökü demlenerek şerbet olarak tüketilir.Yaz aylarının değişmez içececiğidir. Yöreye göre,yöre ağzından kaynaklanan isim değişkenliği gösterir. (Mayan,Biyam,Boyam) Adana'da aşlama olarak adlandırılır. Mide ve bağırsak hastalıklarına iyi geldiğine inanılır.
Adlandırma [değiştir]
İsmi meyan olan diğer bitkilerden ayırmak için Glycyrrhiza cinsinden olanlara tatlı meyan adı da verilir. Acı meyan adı Sophora cinsinden bitkiler için kullanılır. Aynı adın lokal şiveli biçimi olan acı piyan ismi ise sarı meyan (Thermopsis turcica) için kullanılmaktadır.
.jpg)
